Wierszowane przygody zwierzątek

Ignacy Krasicki - Przyjaciele
czyta: Jarosław Kopaczewski

Ignacy Krasicki - Słowik i szczygieł
czyta: Beata Ścibakówna

Adam Mickiewicz - Lis i kozioł
czyta: Jarosław Kopaczewski

Adam Mickiewicz - Zając i żaba
czyta: Jarosław Kopaczewski

Jan Brzechwa - Pchła Szachrajka
czyta: Monika Kwiatkowska

Jan Brzechwa - Szelmostwa Lisa Witalisa
czyta: Andrzej Niemirski

Iwan Kryłow - Bajki dla dzieci
czyta: Piotr Kazimierczak

Aleksander Puszkin - Bajka o rybaku i rybce
czyta: Jarosław Kopaczewski

Stanisław Jachowicz - Chory kotek
czyta: Przemysław Sadowski

Piotr Rowicki - Misia zdrówko porady nie od parady
czyta: Marian Opania


czas nagrania: 01:56:42
format dźwięku: mp3

Jan Brzechwa: Pchła szachrajka
Pierwodruk Pchły szachrajki ukazał się w tygodniku „Przekrój” w 1946 roku, zaś pierwsze wydanie książkowe – w 1957 (Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik).

Aleksander Puszkin: Bajka o rybaku i rybce
Puszkin napisał własną wersję historii opowiedzianej wcześniej przez Braci Grimm.
Na portalu zamieszczamy baśń Puszkina w tłumaczeniu Juliana Tuwima, opublikowanym przez Wydawnictwo „Książka i Wiedza” w 1949 roku.

Stanisław Jachowicz: Chory kotek
Najsłynniejszy wierszyk Jachowicza, Chory kotek, zamieszczony został w pierwszym wydaniu Bajek i powieści (Płock 1824).

Piotr Rowicki

Piotr Rowicki (ur. 1975) – z wykształcenia historyk; prozaik, dramatopisarz, autor kryminałów oraz książek dla dzieci, m.in. Wszystko przez Amandę, Przygody kota detektywa, Nazywam się Jeżynka, Klątwa Herhora, Aurelka, czyli wielkie hece małej świnki, Gryźgo idzie w świat, Misia Zdrówko porady nie od parady (Zbiór wierszy wyróżniony w Konkursie Literackim „Bajki Dzieci Europy” pod patronatem Centrum Zdrowia Dziecka 2008).

Ignacy Krasicki

Ignacy Krasicki (1735-1801) – biskup warmiński; najbardziej znana postać literatury i publicystyki polskiego oświecenia. Bywalec obiadów czwartkowych u króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Mistrz bajki (Ptaszki w klatce), satyry (Żona modna) i poematu heroikomicznego (Monachomachia). Autor pierwszej polskiej powieści (Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki; kontynuacja: Pan Podstoli).

Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz (1798-1855) – czołowa postać literatury polskiego romantyzmu, działacz patriotyczny, publicysta, wykładowca Collège de France. Powszechnie uważany jest za najwybitniejszego polskiego pisarza. Autor wierszy lirycznych (Sonety krymskie), bajek (Lis i kozioł) ballad (Świtezianka), powieści poetyckich (Konrad Wallenrod), dramatu Dziady, epopei narodowej Pan Tadeusz. Tłumacz (Giaur Byrona), redaktor („Trybuna Ludów”).

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz (1796-1857) – polski poeta, pedagog, działacz społeczny; organizator domów dziecka i przedszkoli; wydawca pierwszego w Europie codziennego pisma dziecięcego – „Dziennik dla dzieci”. Przez większą część życia pracował jako guwerner i nauczyciel szkół prywatnych. Autor licznych publikacji na tematy oświatowe (m.in. Źródło wiadomości dla dziatek polskich), a także kilkuset wierszyków (m.in. Chory kotek, Andzia) i powiastek moralizatorskich (kilkakrotnie wydawany i poszerzany zbiór Bajki i powieści), których treść i forma dostosowane były do psychiki małego czytelnika. 

Aleksander Puszkin

Aleksander Puszkin (1799-1837) – rosyjski poeta, prozaik, dramaturg, publicysta, najwybitniejszy przedstawiciel literatury romantyzmu w Rosji. Przyjaciel dekabrystów, prześmiewca cara; czasowo skazany na zesłanie, a potem objęty dozorem policyjnym. Bliski znajomy i tłumacz Mickiewicza, opowiedział się jednak przeciwko powstaniu listopadowemu w Polsce. Autor poematów (Eugeniusz Oniegin), dramatów (Mozart i Salieri), opowiadań (Dama Pikowa), bajek dla dzieci (Bajka o popie i jego parobku Jełopie). Zginął w pojedynku, sprowokowanym intrygą dworską.

Iwan Kryłow

Iwan Kryłow                                                                                                                                           

Iwan Kryłow (1769-1844) – rosyjski poeta, dramaturg, publicysta i wydawca. Samouk. Autor około 200 bajek satyrycznych, w których w alegorycznej formie krytykował sytuację społeczną Rosji. W twórczości  po części wykorzystywał motywy z bajek Lafontaine’a, po części opracowywał oryginalne pomysły. Za swoje krytyczne wobec caratu utwory był prześladowany przez władze.

Jarosław Kopaczewski

Jarosław Kopaczewski (ur. 1956) – aktor filmowy i teatralny, kompozytor, autor tekstów i pieśniarz.  Występował na scenach Warszawy (Ateneum) , Katowic (Teatr Śląski) i Kalisza (Teatr im. Bogusławskiego). Popularność przyniosły mu role w filmach (Pejzaż horyzontalny w reż. Kidawy i Wielki bieg Domaradzkiego) i serialach TV (Samo życie, Pierwsza miłość, Na wspólnej).

Marian Opania

Marian Opania (ur. 1943) – aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i estradowy.  Laureat Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego dla najlepszego młodego aktora roku (1970). Występował na scenach teatrów stołecznych (m.in. Ateneum, Studio, Kwadrat). Znany z ról w filmach (Człowiek z żelaza w reż. Wajdy i Piłkarski poker Janusza Zaorskiego) oraz w serialach TV (Na dobre i na złe, Siedlisko), a także ze świetnej interpretacji piosenek aktorskich.

Beata Ścibakówna

Beata Ścibakówna (ur. 1968) – aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa. Występowała w stołecznym Teatrze Powszechnym, a od 1997 –związana z Teatrem Narodowym. Popularność przyniosły jej role w Teatrze Telewizji (Śluby panieńskie Fredry, Adwokat i róże Szaniawskiego), oraz w serialach TV (Radio Romans, Złotopolscy, Miasteczko, Samo życie).

Andrzej Niemirski

Andrzej Niemirski (ur.1962) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny; także montażysta. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie z siedzibą we Wrocławiu. Aktor Teatru Nowego w Warszawie. Występował m.in. w filmach Żegnaj, Rockefeller i Żurek oraz w serialach W labiryncie, Miodowe lata, Na dobre i na złe.

Przemysław Sadowski

Przemysław Sadowski – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy. Absolwent Łódzkiej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (1999); odebrał też wykształcenie muzyczne (gra na fortepianie i gitarze). Występował w Teatrze im. Jaracza w Łodzi. Teatrze Polskim w Szczecinie i na scenach warszawskich (Scena Prezentacje, Teatr Nowy Praga, Tetar Na Woli). Popularność przyniosły mu role w serialach TV (Klan, Samo życie, Londyńczycy, Czas honoru).









 

Piotr Kazimierczak

Piotr Kazimierczak – śpiewak operowy, aktor filmowy, telewizyjny i dubbingowy; także fotoreporter. Odebrał wykształcenie muzyczne i ekonomiczne. Śpiewak Warszawskiej Opery Kameralnej. Ma w dorobku role epizodyczne w filmach fabularnych (m. in. Show, Pan Tadeusz), oraz serialach (m. in. Sekcja 997, Klan, Plebania) i spektaklach teatru Kontrapunkt (Transakcja z Amnezją Anatola Ulmana). Użyczał głosu w postsynchronach do filmów, a także w przedstawieniach teatru lalek.

ISBN: 978-83-63867-93-5
Wydawnictwo: Festina Lente 2012