32
Nie znamnikogo, ktowiedziałby o istnieniu tej książki. Zostałaodnaleziona po śmierci Themersonów
w 1988, kiedy Barbara Wright, ich przyjaciółka i współpracownica, przygotowywała się do
przeprowadzki. Książkę znalazła na półce, wręczyła mi ją, a ja zabrałam do domu.
Themersonowie opublikowali trzynaście książek dla dzieci i współpracowali z „Moją Gazetą”,
dodatkiem dla dzieci do paryskiego „Głosu Polskiego”. Opowiadania Stefana zamieszczane były
w podręcznikach szkolnych, zaś ilustracje Franciszki w książkach różnych autorów i w czasopismach
dla dzieci. W ciągu pierwszych siedmiu lat wspólnego życia w Warszawie oddawali się literaturze
dziecięcej, choć większość czasu poświęcali wtedy tworzeniu filmów awangardowych.
Książkę tę różni od innych książek Themersonów to, że nie opowiada o realnym świecie z jego
praktycznymi problemami, jak budowa domu, znalezienie zagubionej drogi w lesie, czy wykonanie
instalacji elektrycznej. To jest książka o świecie, który możemy stworzyć lub zmienić, jeśli użyjemy
koloru. Ta książka napawa optymizmem, bo pokazuje, że kolor jest potężnym instrumentem, który
może ulepszyć to co jest, albo wybawić nas z nieprzewidzianych trudności. A przede wszystkim
uświadamia, że człowiek dzierżący kolorową kredkę staje się czynnikiem ZMIAN. Ta książka
unaocznia, że sztuka jest czymś ważnym.
Themersonowie stworzyli tę książkę na początku
lat trzydziestych, być może już w 1931 roku,
kiedy wzięli ślub, lub w ciągu następnych dwu
czy trzech lat. Pewną wskazówką co do daty jest
podpis Franciszki na pierwszej stronie: „FWT”.
W monogramie łączy ona inicjały panieńskiego
nazwiska, Weinles, i nazwiska Themerson.
Później „W” nie używała.
Prawdopodobnie jest to pierwsza kolorowa
książka Themersonów dla dzieci. Dlaczego nie
została opublikowana w latach trzydziestych,
kiedy mieszkali w Warszawie? Nie ma na to
jasnej odpowiedzi. Oryginał zawiera 27 stron,
ilustracje są wykonane na kartonie gwaszem,
piórkiem i kredką. Napisany na maszynie tekst
został pocięty i nalepiony na kartkach, sklejonych
w harmonijkę. Tytuł na zielonej, papierowej
okładce był napisany ręcznie z użyciem czarnej
i czterech kolorowych kredek.
O książce
Skan oryginału.
