Page 122 - Sindbad

119
Miłościwy Panie!
Boli mię niezmiernie to, żemstał sięmimowolną przyczyną takwygórowanych klęsk i nieszczęść. Największym
jednak dla mnie bólem byłaby utrata łaski Waszej Królewskiej Mości. Pomimo bo wiem, iż zgodnie z odwiecznym
swego kraju obyczajemWasza Królewska Mość raczyła mi złożyć wizytę dziękczynną, wszakże zwrot siodła każe mi
się domyślać, iż Wasza Królewska Mość nie jest ze mnie tak zadowolona, jak ja z Waszej Królewskiej Mości. Domysły
moje potwierdza i ta okoliczność, żem w oczach Waszej Królewskiej Mości widział łzy dość gorzkie, a na czole -
sińce, guzy i blizny, Toteż byłbym niezmiernie wdzięczny, gdyby Wasza Królewska Mość na dowód niezmiennej
sympatii dla mojej osoby zezwoliła mi na poślubienie jednej ze swych poddanek, których uroda od dawna zwraca
moją uwagę, lecz których zbyt wielka liczba wzbrania mi jeszcze poszczególnego i stanowczego wyboru. Zezwolenie
Waszej Królewskiej Mości na ów ożenek będzie dowodem, iż Wasza Królewska Mość nie chowa w swym sercu
żadnej do mnie urazy za nieszczęśliwą katastrofę, zdarzoną na kwietnym podścielisku wiadomej doliny.
Cudzoziemiec Sindbad
Nazajutrz po wysłaniu powyższego listu otrzymałem pergamin, własnoręcznym pismem królewskim
zapisany, który głosił, co następuje:
My, król Pawic, władyka wyspy, książę wszystkich na wyspie ogrodów, wódz wszystkich na wyspie jeźdźców,
arcykapłanwszystkich na wyspie obrzędów, arcyznawca ugrzecznień i gościnności, arcymiłośnik bajek i jazdy konnej,
niniejszymwiadomym czynim, iż cudzoziemiec Sindbad mocen jest - zgodnie z naszym zezwoleniem - pojąć za żonę
jedną z naszych poddanek, których niezwykła uroda zwróciła jego uwagę, a których zbyt wielka liczba wzbrania mu
dotąd stanowczego i poszczególnego wyboru.
Król Pawic
Otrzymawszy ów cenny pergamin, przykleiłem go co prędzej do szyby mego okna w ten sposób, że pismem
zwrócony był na ulicę. Urok pergaminu był zapewne znaczny, gdyż wkrótce tłum kobiet zgromadził się pod moim
oknem i odczytywał uważnie pismo królewskie.